Βεατρίκη Πότερ

Έχετε καταλάβει φαντάζομαι πόσο μ’αρέσει να παίζω με τα ελληνοαγγλικά! Είναι που είμαστε και δίγλωσση οικογένεια και μας συμβαίνει καθημερινά. Σήμερα θέλω να αφιερώσω την ανάρτηση στην Beatrix Potter.

Τι μου αρέσει από την Potter; Καταρχάς η δουλειά της. Τα χρώματα. Λατρεύω τα χρώματά της! Τόσο γήινα, αληθινά και παράλληλα τόσο έντονα και αισιόδοξα! Συγκεκριμένα τα μπλέ και τα πράσινα που χρησιμοποιεί είναι πολύ αγαπημένα μου!

Έπειτα μου αρέσει πολύ ο τρόπος που έδωσε τόση προσοχή στα μικρά πράγματα γύρω της. Εστίασε στο κόσμο των ζωντανών μικρών. Είδε τις λεπτομέρειες, δεν τις ωραιοποίησε αλλά τις αποτύπωσε όπως ήταν.

Τέλος μου αρέσουν κάποια πράγματα από τη ζωή της. Έλα, δεν θα σου πω πια ήταν η Potter. Ίσως έχεις δει και την ταινία, ίσως να έχεις πετύχει και βιβλιαράκια της. Ψάξτην στο ίντερνετ και δεν θα χάσεις. Η ζωή της ήταν από αυτές που συγκρατείς μέσα σου σαν παράδειγμα για το ότι αν κάτι αγαπάς πολύ και το δουλέψεις τίμια και με υπομονή και επιμονή τελικά μπορείς να το καταφέρεις. Δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι «λαμόγια» (άλλη μια έκφραση που ποτέ δεν θα καταλάβει ο άντρας μου)! Μου θυμίζει λίγο τη δική μας Έλενα Μπούκουρα, την πρώτη Ελληνίδα ζωγράφο στο κομμάτι του ότι ζήσανε μια εποχή που οι γυναίκες δεν έπρεπε να ήταν τίποτα άλλο παρά νοικοκυρές (η βιογραφία της εδώ, αλλά σε προειδοποιώ, είναι για πολλά χαρτομάντηλα! ) Ένα θα σου πώ, όταν η Potter πέθανε άφησε πίσω της 4000 στρέμματα γής καθώς και κοπάδια από διάφορα ζωντανά στην περιοχή του Lake District, στο Βρετανικό δημόσιο με όρο να μην χτιστούν ποτέ και τα ζωντανά να ζήσουν εκεί ελεύθερα! Είχε βαλθεί να σώσει την περιοχή από τα χέρια των κατασκευαστών (από τότε είχαν ξεκινήσει δειλά δειλά) που αγόραζαν για ένα κομμάτι ψωμί τα κτήματα για να τα χτίσουν. Όλα αυτά σε πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο για τη χώρα, με δύο παγκόσμιους πολέμους στο παρασκήνιο και το λαό να πεινάει στους δρόμους. Εκείνη πήγαινε στους πληστηριασμούς και αγόραζε τα κτήματα και μετά άφηνε τους πρώην ιδιοκτήτες να τα δουλεύουν σαν να ήταν δικά τους. Ήθελε απλάνα διασωθεί η φυσική ομορφιά του τόπου. Αυτή η περιοχή είναι τώρα πια προστατευομένη και μια από τις ομορφότερες που έχω πάει ποτέ!