H επιστροφή

(φωτό από εδώ)

Το να μένεις Λονδίνο, να κυκλοφορείς με ζακέτα και αδιάβροχο και ξαφνικά να πετάς στη Μεσόγειο για διακοπές όπου  κυκλοφορείς με σαγιονάρα και αντιλιακό, μπερδεύει τον εγκέφαλο.

Το να μένεις Ελλάδα, όμως, να κυκλοφορείς με σαντάλια, αμάνικό και αντιλιακό και ξαφνικά να πηγαίνεις Λονδίνο έχει ένα μόνο αποτέλεσμα, κρύωμα!

Kαι ανάμεσα από τα φτερνίσματα και το βήχα, βρίσκω ενέργεια να αθλήσω τη γκρίνια μου: «εγώ δεν ήθελα τέτοια ζωή, πήγαινε-έλα! εγώ ήθελα το αγόρι μου να με ανεβοκατεβάζει στα ΒΠ για καφέ το χειμώνα και παραλιακή το καλοκαίρι!» (σημ. αυτή είναι και ατάκα που είχα πεί στον άντρα μου πριν από 10 χρόνια όταν πρωτογνωριστήκαμε και είχε κουβαληθεί ο άνθρωπος από την άλλη άκρη του κόσμου για να με βρεί, φοιτητές ακόμα. Είμαι ρομαντικός τύπος τί να πω!)