Με το τρίτο μου μάτι VI

«…γέεεενει η βακούλα…»

-παππούς! βακούλα τώλα!

-δεν θα τη χαλάσεις όμως!

-όσι! όσι!

-ορίστε, πάρε

Τρέχει στο νιπτήρα του μπάνιου, τον γεμίζει νερό, βάζει μέσα τη βαρκούλα, φυσάει λίγο να κουνηθεί και μετά επιτίθεται, τη διαλύει, γεμίζει νερά και πλατσουρίζει μέχρι να τον πάρεις από εκει. Μετά γυρνά με ένα αγγελικό  στεναχωρημένο ύφος «πάει βακούλα».

-παππούς! πάλι! πάλι!

ΥΓ. φωτό δική μου

Αγγλία – Ελλάδα με οικογένεια (συμβουλές εν πλω πάντα)

Όπως σας έχω ξαναπεί τούτο εδώ το σπιτικό είναι σε διαδικασία μετακόμισης για το Λονδίνο.  Ευτυχώς ή δυστυχώς διαρρέει όλο αυτό σε τούτο εδώ το μπλογκάκι. Ευτυχώς για μένα που γράφω και με βοηθά. Δυστυχώς για εσάς που ίσως ξεκινήσατε να με παρακολουθείτε λόγω crafts, art και άλλων ιδεών και που βαρεθήκατε να ακούτε τους μονόλογούς μου, και ψάχνετε τώρα να βρείτε τρόπο να κάνετε unsubscribe για να ηρεμήσετε!

Αποφάσισα, λοιπόν, να σταματήσω τα μισόλογα και να σας δώσω τη δική μου εκδοχή των γεγονότων. Με ρωτάει πολύς κόσμος για την Αγγλία. Κάποιοι είναι επειδή με νοιάζονται (πραγματικά ευχαριστώ!). Πολλοί απο εσάς όμως, το βλέπω στα μάτια σας που γιαλίζουν και τα γραπτά σας που φωνάζουν, ότι το σκέφτεστε να φύγετε.

Αυτές είναι, λοιπόν, οι δικές μου συμβουλές και εμπειρίες, όλες δωρεάν (ουάου!), από το Γαϊτανάκι.

———————————————————————

Πρόλογος (όπως τα βιβλία αλλά αυτόν διάβασέτον!).

Καταρχάς, η δική μας περίπτωση είναι διαφορετική από του μέσου Έλληνα. Ο άντρας μου είναι Βρετανός. Είμαστε μια bilingual οικογένεια. Μαγειρεύουμε μουσακά με chilies και lancashire hot pot με ρίγανη! Τα Χριστούγεννα τρώμε γαλοπούλα με γλυκοπατάτες και μαρμελάδα για κυρίως γεύμα και κουραμπιέδες για επιδόρπιο. Όταν μιλάμε για ντέρτι εννοούμε τη βρώμιά και όχι το νταλκά! Ο άντρας μου βάζει Mogwai (έχει Σκωτσέζικες ρίζες) κι εγώ θυμάμαι σαν παιδική ανάμνηση τους χωρούς στην πλατεία του χωριού της μάνας μου! Κοινώς, επειδή για μας ήταν η σωστή επιλογή δεν θα πει ότι είναι για όλους!

Το σημαντικό είναι να είμαστε μαζί και όχι πόσο θα συμβιβαστούμε, γιατί οι multinational οικογένειες ρίχνουν πολλούς συμβιβασμούς από την αρχή, λόγο του ότι έχουν επιλέξει να είναι μαζί! Αν είμαστε Αγγλία θα μου λείπει εμένα η Ελλάδα και αν είμαστε Ελλάδα θα λείπει στον άντρα μου η Αγγλία. Το πιο δύσκολο είναι ότι από κάποια φάση και μετά έχεις αγαπήσει και την άλλη χώρα οπότε ουσιαστικά το κενό είναι αναπόφευχτο όπου κι αν είσαι!

Η απόφαση του να φύγεις, το έχω φιλοσοφίσει, δεν είναι για όλους, αλλά ούτε και για όλες τις ηλικίες! Στα 18 έχεις διάθεση να ανακαλύψεις και να διαμορφωθείς, να προσαρμοστείς με τις νέες συνθήκες. Στα 30 εγώ (δε ξέρω για σένα) θέλω να με αφήσουν όλοι ήσυχη να χτίσω τη δική μου οικογένεια/ζωή/σπίτι. Αν λοιπόν βρίσκεσαι σε ηλικία ψυχική ή σωματική τέτοια που δεν είσαι προετοιμασμένος να συμβιβαστείς και να αλλάξεις, τότε μείνε Ελλάδα! Ο νέος τρόπος ζωής θα έχει και αρνητικά τέτοια που δε τα περίμενες και θα αισθανθείς εξαπατημένος!

Άποψή μου είναι ότι όπου κι αν είσαι μπορείς να ζήσεις πολύ όμορφα! Ολα είναι ρόδα και γυρίζουν! Και το οικονομικό και το πολιτικοκοινωνικό. Εκεί που μπορούμε να κάνουμε την διαφορά, θα τη κάνουμε μόνο αν θέλουμε. Το Λονδίνο πχ είναι πιο οργανωμένο σε θέματα εθελοντισμού. Μόνο αν θέλεις όμως! Και όπως μπορεί να συγχίζεσαι για τα κυβερνητικά θέματα εδώ, θα συγχίζεσαι κι εκεί, γιατί «μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες»! (Πονάει πολύ το Ιρακ το μέσο Βρετανό από όλες τις απόψεις,ανθρωπιστική, οικονομική κτλ) Εντάξυ, είναι πιο οργανωμένοι. Εμένα που έχω δεί την πιο προχωρημένη χώρα με ενοχλεί σε σημείο τρέλλας. Εσύ, αν είναι να μείνεις εδώ αποδέξουτο σαν την ελιά που έχεις στη μύτη!

Μιλούσα με μια φίλη Ινδή τώρα που ήμουνα Λονδίνο που έχει ένα αγοράκι 1 έτους και αντιμετωπίζει το δίλημμα Λονδίνο-Ινδία. Εκεί, μου λέει, θα έχει το μάγειρα, το κηπουρό και την οικογενειακή βοηθό, θα είναι σε ένα τεράστιο σπίτι και θα μπορεί να δουλεύει σαν αρχιτέκτονας και θα τη σέβονται για όλα τα χρόνια δουλειάς που έχει ρίξει στο Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Μου είπε όμως, επίσης, πως τώρα πια δεν ξέρει αν θα άντεχε τη φτώχια και την ανοργάνωση γύρω της. Θέλω να πω, δεν θα μπορούσε να δει πέρα από αυτό.

Συμπέρασμά μου: Τα πήγαινέλα θέλουν γερό στομάχι! Γιατί αν έχεις ζήσει αλλού (και δεν εννοώ σαν φοιτητής) είναι σαν ξαφνικά να ανακαλύπτεις εκείνη την ελιά που λέγαμε ενώ μέχρι τώρα ούτε που την είχες φανταστεί!

————————————————–

Στο Κυρίως Θέμα:

H «θεία» Σοφία τα έχει γράψει όλα! Για τη δουλειά στην Αγγλία, και για τα οικονομικά στην Αγγλία. Μπορείτε να πάρετε αναλυτικότατες πληροφορίες για το πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης.

Από μία άλλη σκοπιά θέλω να συμπληρώσω μερικά πράγματα για τη ζωή στην Αγγλία σαν οικογένεια, με παιδί/α. Βασίζομαι στο ότι έχετε διαβάσει το άρθρο της Σοφίας και συνεχίζω.

Πιστοποιητικό Γάμου

Δεν θέλει να το δεί κανείς. Δεν χρειάζεται να το καταθέσετε πουθενά. Φορολογικά επίσης δεν χρειάζεται (το εξηγεί και η «θεία» Σοφία αυτό). Εκτός από extreme καταστάσεις πχ. κληρονομικά ζητήματα. Γενικά λόγο Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρείται νόμιμος ο γάμος. Θα σας ενημερώσω και για τα πιστοποιητικά γεννήσεως του/των παιδιών γιατί υποπτεύομαι ότι θα χρειαστούν σε εγγραφές σχολείων/νοιπιαγωγείων αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί.

Περίθαλψη

Ενημερώστε το γιατρό σας στην Ελλάδα ότι θα έρθετε Βρετανία! Βασικά αυτό πρέπει να το κάνετε ακόμα και αν φέρετε το παιδί για διακοπές στη Βρετανία. Όλες οι φυλές του Ισραήλ είναι μαζεμένες εκεί είτε παράνομα είτε νόμιμα και γι αυτό έχουν άλλες εξάρσεις εκεί απο ότι εδώ και μπορεί να χρειαστεί να κάνετε κι άλλα εμβόλια στα παιδιά!

Αν έρθετε για μόνιμα τότε από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνετε είναι να μάθετε ποιός είναι ο δικός σας GP (General Practitioner) το οποίο βρίσκουμε από τη σελίδα του Υπουργείου Υγείας ακριβώς εδώ. Θα πρέπει να τους τηλεφωνήσετε και να εξηγήσετε ότι θέλετε να γραφτείτε για να κλείσετε ραντεβού και να σας ανοίξουν καρτέλα για το κάθε μέλος της οικογένειας ξεχωριστα. Στο ραντεβού θα δείξετε και το βιβλιάριο του παιδιού το Ελληνικό όπου και θα συνενοηθείτε για τη συνέχεια των εμβολίων των παιδιών. Αυτό δεν χρειάζεται μετάφραση αφού όλα τα εμβόλια αναγράφονται και στα λατινικά.

Πού να μείνω; (location, location location)

Πώς λέμε «When in Rome do as the Romans do», αυτό αλλά σε Αγγλική έκδοση! Ο μέσος Λονδρέζος όταν κάνει παιδιά παρατάει τα διαμερίσματα στο κέντρικό Λονδίνο και αναζητά σπίτι. Θέλει τον κήπο του και την αυλή του. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστα διαμερίσματα έχουν βεράντες (συνήθως είναι τα καινούρια) λόγω κλίματος οπότε και αναζητάς τον εξωτερικό χώρο να αμολίσεις τα μικρά σου!

Οι περισσότεροι αποφασίζουν να ζήσουν εκτός Λονδίνου. Όσο πιο έξω τόσο πιο οικονομικά (δεν τολμώ να χρησιμοποιήσω τον όρο φτηνα!).

Υπάρχει όμως και ένα πολύ καλό, σχετικά με τον όγκο, δίκτιο τραίνων με το οποίο πάρα πολύς κόσμος ταξιδεύει καθημερινά. Οι εταιρίες τραίνων είναι άπειρες, οι οποίες συνέχεια εξαγοράζονται σε μια προσπάθεια αναβάθμισης τους. Κάποιες καλές, κάποιες για κλάματα. Θέλει ψάξιμο.

Καταφεύγεις λοιπόν στο λεγόμενο commute. Αναλυτικότατο site με το πόση ώρα θα χρειαστείς να φτάσεις στο κέντρο, μέσος όρος τιμής σπιτιού, για τα σχολεία, την επίσημη ιστοσελίδα της περιοχής, αλλά και για την εγκληματικότητα της περιοχής (μη τρομάζετε, η ειλικρίνια είναι καλύτερη από την άγνοια) είναι αυτό εδώ.

Σπίτι

Ένα τυπικό οικογενειακό σπίτι μπορεί να είναι δίπατο, αλλά δεν είναι απαραίτητα μεγαλύτερο από ένα διαμέρισμα. Τα πιο καινούρια σπίτια έχουν πάνω κάτω την ίδια κάτοψη: πάνω κρεβατοκάμαρες με μπάνιο και κάτω κουζίνα, τραπεζαρία, σαλόνι συνήθως όλα στριμωγμένα (να μη βγάλει κανένα φράγκο και ο Άγγλος εργολάβος, τι μόνο ο Έλληνας?). Τσεκάρετε για αποθηκευτικούς χώρους  όπως σοφίτα, υπογειο, shed (παράγκα στο κήπο), garage. Όπως και ρωτήστε αν το πάρκινγκ είναι στη τιμή ή όχι. Πολλοί τα νοικιάζουν ξεχωριστά ή επιπλέον. Επίσης ρωτήστε και πόσο είναι ετησίως το Council Tax γιατί διαφέρει ανά δήμο.

Σχολεία

Εδώ είναι μια μεγάλη ιστορία!!!Κοιτώντας τα σπίτια κοιτάμε και το Postcode (ταχυδρομικός κώδικας). Ναι, το μέσο δημόσιο σχολείο της Αγγλίας είναι πολύ καλύτερο από το μέσο Ελληνικό αφού πεφτει χρήμα ανα διάφορες φάσεις (κυρίως επί Blur/Brown) για την αναβάθμισή της παιδείας. Δεν πέφτει όμως απαραίτητα σε ΟΛΑ τα σχολεία αφού αυτά είναι πάρα πολλά! Το υπουργείο παιδείας αξιολογεί κάθε 2-3 χρόνια τα σχολεία της Βρετανίας. Στην ιστοσελίδα του OFSTED μπορείς να βάλεις τον ταχυδρομικό σου κώδικα οπότε και εμφανίζεται η λίστα με τα σχολεία της περιοχής. Για το κάθε σχολείο σου δίνει γενική περιγραφή και στο τέλος είναι συναπτόμενο και το pdf όπου μπορείς να διαβάσεις την αναφορά που έκανε η ελεγκτική επιτροπή για το σιγκεκριμένο σχολείο στο Υπ.Παιδείας. (παράδειγμα σχολείου εδώ). Η επιλογή είναι γενικά πολύ δύσκολη και συνήθως για τα καλα σχολεία πρέπει να έχεις κάνει αίτηση αρκετά νωρίς. Περισσότερες λεπτομέρειες όμως θα σας πω και όταν τα ζήσω προσωπικα.

Για τις προσχολικές ηλικίες, αν σας ενδιαφέρει, είναι ακόμα πιο πολύπλοκο το θέμα και σίγουρα θα χρειαστεί ξεχωριστό και πιο βιωματικό ποστ. Αυτή τη στιγμή κι εγώ είμαι στο ψάξιμο αφού με αφορά άμεσα.

Μια γενική ιδέα είναι ότι οι επιλογές είναι:

α) νταντάδες. Οι Βρετανίδες νταντάδες έχουν άριστη φήμη. Είναι όλες φακελωμένες με έναν δικό τους αριθμό όπου και μπορείς να τον βάλεις στο OFSTED και να αναζητήσεις τις συστατικές επιστολές από προηγούμενους εργοδότες.

β)childminders. Είναι μη εκπαιδευμένες και γι αυτό και πιο οικονομικές.

γ) ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί και

δ) από 3 ετών και πάνω και για 15 ώρες μονο την εβδομάδα υπάρχουν τα προπαρασκευαστικά τμήματα στα δημόσια νοιπιαγωγεία.

Αυτά για τώρα από εμένα!

Καλή δύναμη εύχομαι σε όσους το τολμήσουν!

Για περισσότερα και λεπτομέρειες προσαρμογής μείνετε συντονισμένοι!

(φωτογραφίες από εδώ,  εδώ και εδώ)

………………………………………………………………………………………

Update 26 March 2011

Για όσους συνεχίζετε να σκέφτεστε την μετακόμιση στη Βρετανία, ρίξτε μια ματιά σ’ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από μια Ελληνίδα παντρεμένη με Βρετανό (καλή ώρα όπως εμείς). Ο τίτλος είναι : ‘ο Τζόνι και εγώ’ Ντία Μεξη Τζοουνς από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική και το σαιτ http://www.johnny-and-me.blogspot.com . Κυκλοφορεί και στις δύο γλώσσες και εννοείται και στην Ελλάδα. Καλή ανάγνωση και καλή σύναμη σε όλους όσους βρίσκονται σε σταυροδρόμη ζωής!

………………………………………………………………………………………

Update 05 November 2011

Άργησα λίγο αλλά τελικά κατάφερα και βρήκα χρόνο να γράφω περισσότερες λεπτομέρειες για την μετακόμιση από την Ελλάδα στην Αγγλία με οικογένεια στο προσωπικό μου blog www.offtoanationoftwo.wordpress.com

Ελλάδα – Αγγλία με οικογένεια μέρος 2

Ελλάδα – Αγγλία με οικογένεια μέρος 3

Ελλάδα 0 Αγγλία με οικογένεια μέρος 4

Επίσης στο blog: digital-era.org:

• Λίγα λόγια για τη δουλειά στην Αγγλία
• Λίγα λόγια για τα έξοδα στην Αγγλία
• Λίγα λόγια για τα άσχημα στην Αγγλία
• Λίγα λόγια για την καινούρια αρχή στην Αγγλία
• Ενοικιάζεται: Πληροφορίες Εντός
• Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α και Μέρος Β

Σε άλλα blog:

• Σύγκριση Τιμών στο blog Δύο Έλληνες Στο Λονδίνο με λεπτομερείς συγκρίσεις τιμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας.
• Δουλειά μετά τις σπουδές στο blog Είμαστε Ακόμα Εδώ, με πληροφορίες για τα Graduate Schemes στη Βρετανία
• Μετανάστευση στις ΗΠΑ στο blog λ:ηρ (μέρος πρώτο, δεύτερο, τρίτο)
• Λίγα Λόγια Περί Μετοίκισης Στη Φιλανδία στο blog Ovi Greek Stories (μέρος πρώτο, δεύτερο, τρίτο)
• Going2UK

σας πρόλαβα;

Φύγατε; το φορτώσατε το αμάξι; τον κλείσατε τον εκτυπωτή σας; Αν όχι προλαβαίνετε ακόμα!

Για τις μανούλες με λίγο μεγαλύτερα παιδάκια από το δικό μου, τυπώστε σελίδες για να ζωγραφίζουν τώρα το καλοκαίρι!

beach-fun

fishing

colorbynumber

Αν είστε από τις τυχερές με περισσότερα από ένα μικρούλια, κάντε και έναν διαγωνισμό να ενθουσιαστούνε! Και να είστε ηλικρινείς με το ποιός είναι ο καλύτερος (ακούς αδερφούλη μου?!) ! Τα παιδιά δεν είναι χαζά!

Δώστε τους και βραβειάκι ! Προλαβαίνετε να το τυπώσετε κι αυτό 3-4 φορές να υπάρχει.  😉

τελίτσες – τρελίτσες

βλέπω το γιό μου να μεγαλώνει και δεν το πιστεύω! Λιώνει η καρδιά μου κάθε φορά που τον κοιτάζω. Παίζουμε ατελείωτες ώρες μαζί στο σπίτι, αν και τώρα που έχει καλοκαιριάσει συνέχεια με τραβάει από το χέρι να βγεί στη βεράντα ή να πάμε στη παιδική χαρά. Αυτό όμως που περιμένω πώς και πώς είναι η ηλικία που θα αρχίσει να ανακαλύπτει τη ζωγραφική! Εκεί θα τον τραβάω ΕΓΩ να παίζουμε.

Όσο για το καινούριο του δωμάτιο, όταν έρθει η ώρα να αλλάξει, θα πάρω αυτή τη ταπετσαρία ! Έχει τελίτσες και τις ενώνεις με τα μικρά σου με διάφορα χρώματιστές μπογιές. Θα περάσω περάσουμε, ήθελα να πώ, τέλεια !

τούρτα-πάνες ΑΣΤΡΑΠΗ !

Μετά τη δημοσίευση του προηγούμενου άρθρου «Πάνες από τούρτα» εμπνεύστηκε μια φίλη και μου ζήτησε να της φτιάξω μία «τούρτα» για τη φιλενάδα της που έχει ένα αγοράκι 6μηνών. Όλα καλά, αλλά η φίλη της μένει εκτός Αθηνών και η τούρτα έπρεπε να είναι έτοιμη εχτές το βράδυ αφού θα πάει να τη δει για το 3ήμερο. Δηλαδή είχα 24 ώρες. Αλλά, τι γίνεται όταν αυτές οι 24 ώρες είναι απεγίσημες; Γιατί απεργία στη δική μου καθημερινότητα σημαίνει τρέξιμο! Ο παιδικός κλείνει (όχι πάντα αλλά εχτές ναι!) και άρα είμαι παρέα με το μικρούλη μας και παράλληλα πρέπει να πάμε και να γυρίσουμε το μπαμπά στη δουλειά αφού λεωφορέια κτλ δεν λειτουργούν και πάρκιν στη δουλειά του δεν παίζει (χαχαχα λες και παίζει πουθενά αλλού!)! Ανάμεσα σε όλα αυτά κανόνισα και ένα ραντεβού με τον παιδίατρο το πρωί (τελικά ο μικρός δέχεται τα εμβόλια καλύτερα το πρωί!; να το ξανατσεκάρω αυτό!) και σουπερ μαρκετ με τον μπομπυράκο!

Μετά από διάφορες βόλτες (πάντα με τον μικρό μαζί) για υλικά, πάνες, δωράκια, κτλ και αφού τον πρόλαβα να μη φάει τη κόλλα που είχε βουτήξει και αφού τελικά βρήκα πού είχε κρύψει το κουβαδάκι με τις τσουγκράνες για την παραλία που προοριζόταν για το άλλο μωράκι (αλλά άντε να εξηγήσεις τώρα) την τελείωσα κατά τις 8.30 το βράδυ, πάνω στην ώρα για το γάλα και το μπάνιο του μικρού μας δηλαδή! Πάλι καλά που η τούρτα έφυγε για τον προορισμό της εχτές το βράδυ γιατί εννοείται πως όλο αυτό κέντρισε την περιέργεια του μωρού μας και την είχε βάλει στο μάτι! Ειδικά τώρα τελευταία που το σκαρφάλωμα καρέκλας έχει γίνει παιχνιδάκι! (κάποια στιγμή εχτές άκουσα ξαφνικά την βρύση να ανοίγει! έτρεξα και είχε σκαρφαλώσει στο νεροχύτη και πλατσούριζε μες την καλή χαρά! μιλάμε για κλάσμα δευτερολέπτου όμως!)

Ορίστε τα αποτελέσματα:

Σημείωση: δυσκολεύομαι να βγάλω καλές φωτογραφίες αυτών που φτιάχνω και γενικά αν κάποιος ξέρει κανένα κολπάκι πείτε μου!

Τα Lego χειροτεχνούν!

LEGO, λέγκο, ΛΕΓΚΟοοο λέω!

Την μανία με τα Lego την έχουμε όλοι στο σπίτι μας! Το κουτί υπήρχε πολύ πριν ο γιος μου αποφασίσει να παίξει με αυτά. Πολλές φορές έχουμε βρεθεί να παίζουμε ατελίωτες ώρες με τα πολύχρωμα κυβάκια και να τα διαλύουμε όλα για να τα ξαναφτιάξουμε (σε αυτή τη φάση η διάλυση είναι από τα αγαπημένα του!). Πλέον βρίσκω Lego παντού! κάτω από καναπέδες, μέσα σε ντουλάπια, στην κούνια του μικρού και πρόσφατα μέσα στο πλυντήριο ρούχων να αστράφτει από καθαριότητα!

Όσοι έχετε την ίδια μανία ξέρετε ότι υπάρχουν ατελείωτα κουτιά για να συλλέξετε. Εμείς είμαστε στην αρχή ακόμα αλλά με την πρώτη αφορμή θα επεκτείνουμε τη συλλογή μας!

Επίσης όλοι ξέρουμε και την εταιρεία Muji. Σίγουρα έχετε δεί προϊόντα σε βιβλιοπωλεία και μαγαζιά με αξεσουάρ. Γενικά το στύλ τους είναι πολύ μίνιμαλ. Τώρα, όσοι έχουμε παιδιά ξέρουμε ότι μίνιμαλ και παιδί δεν συμβαδίζουνε! Παιδί = χάος, χρώμα, μουτζούρα, αταξία! Πως τους ήρθε λοιπόν να «παντρευτούνε» αυτές οι δύο εταιρίες δεν γνωρίζω! Και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό αν και θα έλεγα πως είναι για πιο μεγάλα παιδάκια.

L   E   G   O                 +                        M   U   J   I

Κυκλοφορήσανε 4 κουτιά Lego Muji με πολύ πρωτότυπο ύφος! Δείτε και μόνοι σας ! Τα κουτιά, εκτός από κυβάκια Lego, περιέχουν και χρωματιστές σελίδες καθώς και ειδικά εργαλεία για να μπορέσεις να φτιαξεις ό,τι φανταστείς ! Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα δεν έχουν κυκλοφορήσει εκτός Ιαπωνίας οπότε εκτός εαν μπορείτε να μιλήσετε άπταιστα Ιαπωνικά και να παραγγείλετε on-line θα πρέπει να περιμένετε… Ρίξτε μια ματιά στην Ιαπωνική ιστοσελίδα, έχει πολύ πλάκα. Άλλος κόσμος οι Ιάπωνες!

Πάντως πολύ θα ήθελα να ήμουν στο δωμάτιο που οι designers των δύο εταιριών οραματιζόντουσαν το αποτέλεσμα. Φαντάζομαι τους Δανούς αντιπροσώπους της Lego να προσπαθούν να συνενοηθούν με τους Ιάπωνες και τελικά να τα βρίσκουν μονάχα σε μια γλώσσα: την παιδική!

παιδικές μπάλες

Ο γιος μου είναι τώρα 18 μηνών και περνάει τώρα μια φάση με τις μπάλες. Όποτε βλέπει μπάλα ή οτιδήποτε άλλο που μοιάζει με μπάλα, το δείχνει και φωνάζει «πάγια μαμά, πάγια».

Τις κυνηγάει, τις κλωτσάει, τις πετάει και τις πιο μαλακιές τις δαγκώνει με απίστευτη χαρά και ηδονή! Δεν έψαξα εσκεμμένα για πατρόν μπάλας αλλά όταν το είδα μου ήρθε το προσωπάκι του στο μυαλό μου!

Σερφάρωντας στο ίντερνετ βρήκα την ιστοσελίδα «the Purle Bee» με πανέμορφες σύγχρονες ιδέες και πατρόν για διάφορα πράγματα. Πουλάνε επίσης και τα υφάσματα αλλά δεν ξέρω αν τα στέλνουν Ελλάδα αφού το μαγαζί είναι στη Νέα Υόρκη. Από εκεί λοιπόν δανείζομαι το πατρόν για τις μπάλες μου. Μου φαίνεται εύκολο και μάλλον θα τα καταφέρω και χωρίς μηχανή….ελπίζω!

η Δευτέρα είναι έμπνευση…

Καλημέρα και καλή εβδομάδα…!

έχετε πιεί φραπέ φέτος; Με τέτοιο καιρό δεν έχετε δικαιολογία! Βουρ για την παραλία! Φυσάει θα μου πείτε. Σας έχω ιδέες και λύση ! Για εσάς που έχετε παιδιά ή που δεν ντρέπεστε να κλέβετε στοιχεία από το παιδικό ντύσιμο πάρτε ιδέες για κοκαλάκια από felt.

Επίσης μου άρεσαν πολύ και τα τσαντάκια για τα κοριτσάκια

αλλά και οι τσάντες στους δύο ώμους για τα αγοράκια.

Η ιστοσελίδα έχει κυρίως κοριτσίστικα προϊόντα και σκεφτόμουν για άλλη μια φορά πόσο αδικιμένα είναι τα αγοράκια αφού τα περισσότερα προϊόντα που κυκλοφορούν ακολουθούν τη μόδα των αντρών. Το αγορίστικο παιδικό ντύσιμο είναι πολύ περιορισμένο. Μήπων καλοί μου δημιουργοί υπάρχει ένα κενό στην αγορά εκεί….. ;  (ακούω βελόνες να ακονίζονται από το υπερπέραν! χαχαχα)

Όλα τα παραπάνω προϊόντα μπορείτε να τα βρείτε εδώ.